υδρύαλος

και υδροΰαλος, ο, Ν

χημ. ονομασία τών πυριτικών αλάτων τών αλκαλίων, νατρίου ή καλίου, τα οποία παρασκευάζονται με πύρωση μίγματος άμμου και ανθρακικού νατρίου ή ανθρακικού καλίου και χρησιμοποιούνται για τη συγκόλληση τού γυαλιού ή τής πορσελάνης, ως μέσο συσσωμάτωσης και σε άλλες εφαρμογές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υδρ(ο)-* + ύαλος].